Autor: Elizabeth Craft, Shea Olsen
Liczba stron: 332
Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Źródło okładki: http://lubimyczytac.pl
Premiera: 15.02
Z okazji Walentynek chciałam napisać wpis o najpiękniejszych historiach miłosnych, ale zdecydowałam się jednak opublikować moją opinię o Flower. Jak kwiat, czyli (jak możemy wyczytać z okładki) współczesnej historii Kopciuszka.
Charlotte ma w życiu jeden cel: nigdy nie pójdzie śladami babci, matki i siostry i nie zajdzie w nastoletnią ciążę. Najważniejsza będzie kariera, budowanie pozycji, a dopiero później zakładanie rodziny. Gdy pewnego dnia do kwiaciarni, w której pracuje wchodzi tajemniczy chłopak, wszystko się zmienia. Tate bardzo intryguje dziewczynę, sprawia że zaczyna o nim dużo myśleć.
Obawiałam się po tej książce czegoś typu: ona - raczej spokojna, marząca o wielkiej miłości. On - niegrzeczny chłopak/gwiazda muzyki/ktoś z wielką tajemnicą. Ona przy nim nabiera odwagi, otwiera się na nowe doświadczenia. On łagodnieje, a dla swojej księżniczki zrobi wszystko. Jeszcze oczywiście najlepszy przyjaciel - gej, chociaż akurat postać Carlosa bardzo polubiłam i szkoda, że autorki poświęciły mu mało miejsca. Z pewnością znacie takie powieści, gdyż niejednokrotnie pojawiały się na rynku wydawniczym takie kalki, w których było wiadomo co bohaterowie zrobią czy powiedzą.
W przypadku tej powieści też kilka razy czułam się, jakbym to już znała, ale zaskoczyła mnie postać głównego bohatera. Tate nie jest chłopakiem, w którym można się zakochać. Irytował mnie swoim zachowaniem wobec zakochanej w nim Charlotte. Ciągle ją od siebie odpychał, nie chciał porozmawiać i wyjawić, co jest przyczyną jego zachowania. Ciągle miałam nadzieję, że dziewczyna w końcu się opamięta, ale ona trwała w swoim stanie. Z drugiej strony, bohaterka jest dziewczęco naiwna, miłość przesłania jej wszystkie obawy i złe doświadczenia, które dotykały kobiety w jej rodzinie. Jeszcze jedną rzeczą, która raziła mnie w oczy był fakt, że Charlotte, która tak bardzo chciała być niezależna, nagle bez sprzeciwu godzi się na to, że Tate kupuje jej bardzo drogie prezenty.
Ta książka jest odskocznią od ambitnej literatury, ale należy do grupy powieści, które zapomina się kilka dni po przeczytaniu. Lekkie czytadło, które czasami jest nam potrzebne, aby trochę odpocząć od czegoś ciężkiego.
Moja ocena: 5/10
Za możliwość zrecenzowania bardzo dziękuję
Kochani, z okazji Walentynek, życzę Wam, żeby Wasze historie miłosne były jak najpiękniejsze, opierały się na wzajemnym szacunku i zaufaniu, abyście znaleźli kogoś, z kim będziecie po prostu szczęśliwi przez 365 dni w roku :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Zostaw tutaj ślad swojej obecności, z chęcią przeczytam i odpowiem na Twój komentarz :). Coś Ci się nie podoba lub z czymś się nie zgadzasz? Napisz mi o tym. Anonimie, podpisz się