Autor: Małgorzata Musierowicz
Wydawnictwo: Akapit Press
Liczba stron: 177
Źródło okładki: http://www.akapit-press.com.pl/sklep/p-34-Kwiat_kalafiora
Tytuł: Ida sierpniowa
Autor: Małgorzata Musierowicz
Wydawnictwo: Akapit Press
Liczba stron: 183
Źródło okładki: http://www.akapit-press.com.pl/sklep/p-35-Ida_sierpniowa
Tytuł: Opium w rosole
Autor: Małgorzata Musierowicz
Wydawnictwo: Akapit Press
Liczba stron: 234
Źródło okładki: http://www.akapit-press.com.pl/sklep/p-36-Opium_w_rosole
Liczba stron: 234
Źródło okładki: http://www.akapit-press.com.pl/sklep/p-36-Opium_w_rosole
Cześć :).
Dzisiaj będzie zbiorczo o 3 książkach należących do serii Jeżycjada. Przy tylu częściach tej serii postanowiłam nieco skrócić moje opinie o kolejnych pozycjach, gdyż nie ma sensu się rozpisywać jakoś szczególnie długo, trzeba przeczytać :).
Kwiat kalafiora
W 3 części Jeżycjady mamy okazję poznać całą rodzinę Borejków: wiecznie zaczytanego ojca Ignacego sypiącego cytatami, mamę Milę oraz ich córki: Gabrysię, Idę, Pulpecję i Natalię. Ich dom jest przystanią dla wszystkich, niezależnie od wieku i relacji z członkami rodu. Dla każdego znajdzie się kubek ciepłej herbaty i miłe słowo. Mama trafia do szpitala, więc wszystkie obowiązki spadają na najstarszą Gabrysię. Dodatkowo dziewczyna musi sobie radzić z problemami miłosnymi swoimi i siostry, pielęgnować chorujących na świnkę i gotowaniem obiadów. Dziewczyna zajmuje się również działaniem w grupie ESD, przez którą pojawią się nieoczekiwane konflikty z sąsiadką. Jednocześnie w tej części mamy możliwość dowiedzieć się co dzieje się u bohaterów dwóch wcześniejszych części. Pawełek, Danusia, Cesia i Aniela są umiejscowieni na dalszym planie, ale z kart powieści przebija się jakaś informacja o ich poczynaniach.
Ida sierpniowa
Bohaterką tej powieści jest druga z kolei Borejkówna czyli Ida. Dziewczyna przerywa nieudane wakacje z rodzin i wraca do Poznania. Ida jest przekonana o swojej brzydocie, przeżywa wielką miłość i w związku z tym zmienność humorów (jak to u nastolatek bywa), Pozostawiona sama sobie rozpoczyna szukanie pracy. Zostaje zatrudniona jako dama do towarzystwa. Aklimatyzacja w obcym domu przychodzi jej bardzo łatwo, dodatkowo stawia sobie za cel doprowadzenie do wyleczenia Krzysia i zmianę postępowania braci Lisieckich. Właściwie cała akcja kręci się wokół jednej bohaterki, reszta Borejków odpoczywa sobie na wakacjach i nie ma po nich niemal śladu.
Opium w rosole
W tej części mamy okazję zapoznać się z Geniusią o wielu nazwiskach/Aurelią Jedwabińską. Sześciolatka wprasza się do kolejnych bohaterów na obiadki. Dziewczynka często mija się z prawdą, nie mówiąc nikomu nic o swoich rodzicach. Dziewczynka lubi bawić się w swatkę, usiłuje połączyć bohaterów w pary. Ważną rolę w powieści odgrywa Kreska - wnuczka znanego z poprzednich części profesora Dmuchawca. Staje się ona dla Geniusi podporą i najlepszą przyjaciółką. Poznajemy również braci Ogorzałków - Piotra i Maćka. Starszy z braci jest bardziej ustatkowany, zajmują go wydarzenia na świecie, a w oko wpada mu jedna z panien Borejko. Maciek przeżywa zawirowania miłosne, nie może wybrać między dwoma dziewczętami.
Miło było wrócić znowu do Poznania przełomu lat 70 i 80, posiedzieć sobie z rodziną Borejko w kuchni, pośmiać się z Geniusi i razem z bohaterami przeżywać ich zawirowania uczuciowe. Strasznie podobała mi się postać profesora Dmuchawca, który jest wzorem do naśladowania dla wszystkich uczniów. Mimo odejścia na emeryturę jego uczniowie chętnie go odwiedzają, da się wyczuć jego osobistą więź z każdym z nich. Poza tym oczywiście dużo naszej sympatii wzbudza rodzina Borejków: ludzie dobrzy, ciepli, gościnni. Wręcz chciałoby się poznać taką rodzinę i się z nią przyjaźnić.
Powieści przeczytałam w ramach akcji "Wróć do ukochanej książki z dzieciństwa"
A co Wy sądzicie o Jeżycjadzie? Tylko dla tych mniejszych dziewczynek czy dla każdego, niezależnie od wieku? :)
Wszystkie 3 czytałam.
OdpowiedzUsuńChyba większość dziewczyn bardzo dobrze je zna :)
UsuńWedług mnie, ta seria jest nie tylko dla dzieci, ale i dla dorosłych. Uczą i bawią ;)
OdpowiedzUsuńWłaśnie czytam drugą część, także niedługo dojdę i do tych tutaj ;)
Dzięki tej serii można mnóstwo ciekawych rzeczy się dowiedzieć :)
UsuńCzytałam w podstawówce Kwiat kalafiora, z tego co pamiętam, to lekkim tchem się ją czyta.
OdpowiedzUsuńOgólnie Musierowicz ma lekkie pióro i dobrze się ją czyta :)
UsuńJa również w młodszym wieku czytałam te części kilkakrotnie :)
OdpowiedzUsuńOczywiście, ze niezależnie od wieku! Choć myślę, że najlepiej zapoznać się z tą serią w wieku nastoletnim, a później tylko przypominać. Uwielbiam Jeżycjadę. Jest w niej wszystko, co powinno być w dobrych książek. Humor, mądrość, refleksja. Bardzo dobrze się czyta, a przy okazji można się czegoś dowiedzieć :)
OdpowiedzUsuńJa kilka części czytałam kilkakrotnie w podstawówce, a teraz czytam wszystkie, chociaż zauważam dziwną tendencję: im starsze części tym lepsze :)
UsuńJezusieńku - 3 recenzje jednocześnie? Szalejesz!
OdpowiedzUsuńjakie recenzje? ;p To nawet nie zasługuje na miano opinii, ot krótki tekst o książkach :)
UsuńDla każdego! Mówi to ktoś kto nie jest mniejszą dziewczynką, a całą "Jeżycjadę" przeczytał stosunkowo niedawno.
OdpowiedzUsuńDo "Jeżycjady" się chyba wraca, niezależnie od wieku :)
Usuń