Sophie Hannah - Trauma

Tytuł: Trauma
Autor: Sophie Hannah
Wydawnictwo: G+J
Liczba stron: 415
Źródło okładki: http://lubimyczytac.pl/

Thriller psychologiczny to jeden z moich ulubionych typów literatury, chyba głównie ze względu na to, że zmusza mnie do myślenia, analizy umysłów bohaterów i poszukiwania rozwiązania zagadki, która ich nurtuje. Przenikanie do myśli i planów kłębiących się w głowach morderców i psychopatów to jest coś, co lubię :).

Amber ma ogromny problem - od 18 miesięcy cierpi na bezsenność. Wiąże się ona z tragiczną śmiercią jej przyjaciółki, która zginęła w płomieniach. Kobieta zajmuje się dwiema córkami Sharon, które traktuje niczym własne dzieci. Postanawia poddać się hipnozie, podczas której wymawia słowa

"Dobrzy, źli, prawie źli"

Nie wiedząc co one znaczą, kobieta za wszelką cenę próbuje je wytłumaczyć. Pamięta, że je widziała, ale nie potrafi sobie uświadomić gdzie. Podejrzewa, że wszystko wiąże się z Małym Sadem, posiadłością, w której jej szwagierka Jo zorganizowała kilka lat wcześniej przyjęcie bożonarodzeniowe, podczas którego razem z mężem i dziećmi zniknęła na cały dzień. Pytań jest znacznie więcej niż odpowiedzi, bo rodzina Jo również zdaje się skrywać wiele tajemnic, do których nie chcą dopuścić nawet najbliższej rodziny. 

Sophie Hannah stworzyła dobrą powieść z bardzo ciekawie skomponowaną intrygą. W śledztwie uczestniczy kilka osób, każda z nich wprowadza w nie coś nowego, co razem tworzy spójną calość i przybliża do odkrycia makabrycznej prawdy. Ciekawym zabiegiem ze strony autorki było wprowadzenie przemyśleń hipnoterapetki, która pomagała Amber wyleczyć się z bezsenności, a przy okazji poprowadziła ją drogą do odkrycia zagadki własnego umysłu. 

Po dobrym thrillerze psychologicznym spodziewam się, że wciśnie mnie w fotel, wprowadzi do mojego umysłu trochę strachu i zasieje ziarenko niepokoju, które będzie we mnie siedziało jeszzcze długo po przeczytaniu. Może nie do końca, ale na 80% powieść spełniła moje oczekiwania. Ostatnie kilkadziesiąt stron czytałam z zapartym tchem i na szczęście nikt mnie od niej nie oderwał, bo nie potrafiłabym się z nią rozstać, nie wiedząc jak się zakończy. Spodziewałam się zdecydowanie innej roli jednej z pobocznych osób w tej historii, ale dopiero końcówka pokazała mi, jak bardzo się myliłam. Oczywiście nie zdradzę Wam co i jak, bo nie będzie Was ciekawiło kto stał za morderstwem Katharine i Sharon. Kim był tajemniczy strażak, który ocalił córeczki Sharon przed śmiercią w płomieniach? Co skrywał gabinet w Małym Sadzie? Co kryje się pod otoczką nienagannych relacji rodzinnych?

Osobiście bardzo żałuję, że dopiero poznałam tą autorkę, ale lepiej późno niż wcale. Oczywiście muszę w przyszłości sięgnąć po jej inne powieści, może dzięki niej dam chwilę wytchnienia mojemu mistrzowi Fitzkowi. Póki co, "Trauma" ląduje na półeczce z ulubionymi kryminałami i thrillerami :).

Moja ocena: 8,5/10

Powieść przeczytałam i zrecenzowałam dzięki

Fakt ten nie wpływa na moją obiektywność i ocenę