Autor: Ewa Nowak
Liczba stron: 291
Wydawnictwo: Egmont
Źródło okładki: http://www.egmont.pl/
Gdy byłam jeszcze gimnazjalistką (jakie to dawne dzieje :)), razem z koleżankami odkryłam książki Ewy Nowak i jej miętową serię. Niestety, szkolna biblioteka miała tylko kilka tomów, ale i tak wszystkie przeczytałyśmy po kilka razy. Miałam ogromny sentyment do tych książek, dlatego jakoś nie mogłam się przekonać do nowych okładek. Jak wiadomo, treść jest ważniejsza od oprawy, więc zapraszam do przeczytania czegoś o fabule :)
"Drugi" to piąta część opowieści o grupie młodych ludzi. W każdym tomie ktoś inny gra pierwsze skrzypce, reszta jest albo wspomniana, albo ich dzieje są zepchnięte na dalszy plan. Dzięki temu żadnym bohaterem nie możemy się tak naprawdę znudzić, a za niektórymi nawet się stęsknimy.
Hadrian Chabros. Z pozoru przystojniak, który jest modelem i występuje w reklamach. Wydawałoby się, że nic mu do szczęścia nie potrzeba. Chłopak ma jednak kompleks bycia drugim (chociaż wcale nie młodszym) synem. Matka, bizneswoman nie rozumie jego potrzeb i dba tylko o karierę. Ma jednak grono prawdziwych, oddanych mu przyjaciół. Poznaje również Kicię i Nataszę, a ta pierwsza staje się jego natrętną adoratorką.
Arek Szybalski, kuzyn Hadriana. Jego matka zmarła, ale ma za to wspaniałego ojca i brata, z którymi rozumie się bez słów. Ma poważny kompleks: jąka się. Uważa, że w związku z tym jest kimś gorszym, pozbawionym szans na dobrą przyszłość i miłość. Jest bardzo nieśmiały i trudno mu jest się na kogoś otworzyć. Zakochuje się w Idze, która jest w związku i wpada w dołek psychiczny związany z problemami z chłopakiem, śmiercią psa i trudnościami z matematyką. Arek chce uszczęśliwić dziewczynę, ale łatka jąkały nie ułatwia mu wyznania swoich uczuć.
Po raz kolejny spotkanie z bohaterami "Drugiego" było naprawdę wyjątkowe. Znowu miałam okazję poczuć się jak ta dziewczynka, która poznawała tę historię po raz pierwszy i pochłaniała tom w ciągu 3 - 4 godzin, bez żadnego odpoczynku. Nadal jestem zachwycona autorką, bo porusza bardzo ważne tematy, zwłaszcza dla młodego człowieka. Nieśmiałość, niezrozumienie ze strony rodziców, kompleksy. Ktoś może uznać historie pisane przez Ewę Nowak za wyidealizowane. Ja właśnie za to pokochałam miętową serię, bo mimo przeciwności losu bohaterom udaje się osiągnąć swoje szczęście, a to napawa mnie zawsze optymizmem. Polecam głównie nastolatkom, z pewnością odnajdziecie w którymś z bohaterów cząstkę siebie.
Moja ocena: 9/10
Książkę przeczytałam i zrecenzowałam dzięki
Ah ja również mam słabość do książek Ewy Nowak. Mimo że dawno z nich wyrosłam dalej darzę serię ciepłym uczuciem.
OdpowiedzUsuńZawsze polecam książki Ewy koleżanką mojej bratanicy.
Trzeba koniecznie je młodemu pokoleniu pokazywać :)
UsuńTeż się zakochałam w Ewie Nowak jeszcze za czasów podstawówki, z tym że każda moja szkoła ma dużo jej książek, bo do każdej szkoły chodzę z córką autorki. :-P Fajnie, że teraz też odebrałaś tę książkę pozytywnie, bo ostatnio mam ochotę wrócić do Ewy Nowak, ale boję się, że to nie będzie to samo.
OdpowiedzUsuńWiesz co, wracanie do lektur z dzieciństwa czasami jest niebezpieczne, ale chyba warto, mi się jakoś ciepło na sercu robiło jak to czytałam :D
UsuńJa niedługo, dzięki Minerwrze właśnie zapoznam się z jedną książką tej autorki - bardzo jestem ciekawa swoich odczuć:)
UsuńA ja nigdy nie czytałam żadnej Ewy Nowak :P
OdpowiedzUsuńNie ma się czym chwalić, biegaj nadrabiać zaległości, najlepiej od najwcześniejszych :D
UsuńDo dzisiaj pamiętam to dziwne imię - Hadrian! :)
OdpowiedzUsuńBardzo fajnie przedstawiona postać, to i imię musiał dostać niebanalne :D
UsuńUwielbiam Serię Miętową i nie czytałam jedynie "Danych wrażliwych". "Drugi" podobał mi się, tak jak wszystkie książki pani Nowak.
OdpowiedzUsuńJa też jeszcze kilka części mam przed sobą :).
UsuńNiestety nie dla mnie
OdpowiedzUsuń" i wpada w dołek psychiczny związany z problemami z chłopakiem" - musiałam dwa razy przeczytać to zdanie, bo mój dziwny mózg stwierdził, że to Arek wpadł w dołek psychicznie i te problemy z chłopakiem mi nie pasowały :D
OdpowiedzUsuńNie czytałam serii pani Nowak, ale rozumiem to miłe uczucie, gdy się powraca do książek, które czytało się będąc nastolatkiem :-)