Autor: John Green
Liczba stron: 317
Wydawnictwo: Bukowy Las
Źródło okładki: http://lubimyczytac.pl/
Nie każdy z Was o tym wie, więc informuję, że fanką Greena byłam znacznie wcześniej niż od wydania "Gwiazd naszych wina" przez Bukowy Las. Patrzyłam na jego powieści przez pryzmat debiutu, który mnie poruszył, zachwycił i niestety, nasze drogi z "Szukając Alaski" się rozeszły. Ciężko było ją gdziekolwiek kupić, a ja chciałam na nowo odkrywać historię Milesa i Alaski. Dzień, w którym zobaczyłam, że Bukowy Las chce ją wydać dał mi nadzieję, że będę mogła wracać do bohaterów kiedy tylko będę chciała, co właśnie teraz nastąpiło :)
Miles przenosi się do Culver Creek, szkoły z internatem. Chłopaka, do tej pory nieposiadającego przyjaciół biorą pod swoje skrzydła Alaska, Pułkownik i Takumi. Młodzi ludzie nawiązują między sobą więź, razem piją, palą i się uczą. Miles, który otrzymuje przezwisko Klucha od pierwszego wejrzenia zakochuje się w Alasce. Dziewczyna jest jednak w związku, co nie przeszkadza Milesowi marzyć o niej i uznawać ją za ideał. Kolejne rozdziały to odliczanie dni do wydarzenia, które ma wiele zmienić w życiu młodych ludzi...
Nic w tej książce nie było dla mnie szczególnym zaskoczeniem, bo doskonale pamiętałam całą akcję, o co chodziło z tajemniczym "Przed" i "Po". Odkrywałam jednak coraz to nowe rzeczy, na co innego zwracałam szczególną uwagę. Książka jest podzielona na wspomniane dwie części, z których pierwsza jest typową zabawną młodzieżówką, druga natomiast melancholijną, tak bardzo kojarzącą mi się z Greenem. Autor wykreował świetną i złożoną postać Alaski. Dziewczyna jest zmienna, zagadkowa, ciągle zaskakuje czytelnika. Margo z "Papierowych miast" jest do niej odrobinę podobna, chociaż to Alaska zdobyła moje zdecydowane uznanie.
"Szukając Alaski" to powieść, która nawet czytana po raz kolejny wywołała we mnie mnóstwo emocji, wśród których królowały śmiech i łzy. Nie będę Was namawiała, nie będę przekonywała, bo fakt, że czekałam na wznowienie wiele miesięcy powinien Was do tego przekonać. Perełka w moim zbiorze, najlepsza młodzieżówka, która nie zmienia swojej wartości, mimo że ja jestem trochę starsza. Jestem nią zachwycona, wielokrotnie będę wracać do historii przyjaciół, bo niesie ze sobą uniwersalne wartości, pokazuje prawdziwą przyjaźń, która mimo konfliktów jest bardzo silna i nic nie jest w stanie jej zniszczyć. Charakterystyczna dla Greena kopalnia cytatów jest również zawarta w tekście, główny bohater pasjonuje się ostatnimi słowami znanych ludzi, a rozmowy między przyjaciółmi są momentami filozoficzne.
Green to po prostu Green, klasa i talent sam w sobie. Jego debiut jest rewelacyjny, mam do tej książki ogromny sentyment i każdemu mogę szczerze ją polecić. Koniec zachwytów, do księgarni i bibliotek marsz! :)
Moja ocena: 10/10
Książkę przeczytałam i zrecenzowałam dzięki
