Autor: Jakub Ćwiek
Wydawnictwo: SQN
Liczba stron: 319
Źródło okładki: http://lubimyczytac.pl/
Dzisiaj będzie o książce nietypowej. Dlaczego? Otóż żałuję, że ją przeczytałam. Żałuję, a jednocześnie będę chciała jeszcze do niej wrócić. Skąd taka dwuznaczność?
Zagubieni Chłopcy to najbardziej oryginalny gang motocyklowy. Ubrani w skóry, na swoich wielkich maszynach przemierzają Skrót, odwiedzają miasteczko i zajmują się eskortą. Zagubieni Chłopcy pod wodzą Dzwoneczka zamieszkują lunapark w pobliżu miasteczka. Wśród gości mają dzieci z domu dziecka (i ten właśnie wątek najbardziej przypadł mi do gustu). Dzieci nie tylko zwiedzają i bawią się z naszymi bohaterami - są poddawani również rekrutacji do tworzonej z sierot grupy Chłopców. Więzi łączące Dzwoneczek z Chłopcami są specyficzne - nazywają ją swoją mamą i bezwzględnie przestrzegają jej nakazów. Gdy któryś coś zbroi - gniewu mamy boi się bardziej niż napadu zgrai zombiaków.
Opowiadania Ćwieka są na zróżnicowanym poziomie, jedne zachwycają, inne są zdecydowanie przeciętne. Oceniając całość muszę przyznać, że jednak bilans wychodzi na plus. Na dużą uwagę zasługują również dobre ilustracje oraz świetna okładka, która zapowiada interesujący środek.
Ćwiek jest pisarzem znanym. Jak każdy ma spore grono przeciwników, ale i zwolenników jest bardzo dużo. Co jakiś czas na Waszych blogach czytam sporo o nim, jego twórczości i dołączaniu do grupy fanów. Ja troszeczkę się zagubiłam, gdyż przed lekturą nie przypomniałam sobie przygód Piotrusia Pana. Później, w trakcie lektury, która mnie bardzo wciągnęła już nie miałam możliwości przeczytania o małym chłopcu, co zaowocowało tym, że kilku sytuacji nie zrozumiałam bo nie znałam kontekstu i pierwowzoru.
Czy warto? Fani stylu Jakuba Ćwieka powinni czuć się usatysfakcjonowani. Nie wypowiem się jak "Chłopcy" mają się do innych książek autora, bo jest to dopiero początek mojej przygody z jego twórczością. Czy mi się spodoba? O tym przekonam się wkrótce.
Moja ocena: 7/10
Książkę przeczytałam i zrecenzowałam dzięki
