Tyler Hamilton, Daniel Coyle - Wyścig tajemnic

Tytuł: Wyścig tajemnic

Autor: Tyler Hamilton, Daniel Coyle

Wydawnictwo: SQN

Liczba stron: 316

Źródło okładki: http://lubimyczytac.pl/

"Doszedłem do wniosku, że tak właśnie wygląda moja historia. To nie żaden pogodny, piękny mit o superbohaterze, który wygrywa wyścig za wyścigiem, lecz ludzka prawda, mówiąca o normalnym facecie, który starał się przetrwać w popieprzonym świecie i dał z siebie wszystko. Prawda o mężczyźnie, który się pogubił, ale przetrwał.

Właśnie taką historię chcę opowiadać. Pragnę ją głosić, bo wierzę, że pomoże całemu sportowi w jego rozwoju. Poza tym mam nadzieję, że i mnie pozwoli zrobić krok naprzód. Chcę ją przekazać tym, którzy myślą, że ci co brali, są źli i niereformowalni. Chcę ją opowiadać tym, którzy skupiają energię na prawdziwych celach: tworzą kulturę, która zabija doping w sporcie. Wreszcie: chcę się nią dzielić, ponieważ potrzebuję tego, by przeżyć". (s. 286)

Właśnie skończyłam lekturę książki, która została ogłoszona najlepszą sportową książką 2012 roku. Moim zdaniem zasługuje na miano naprawdę rewelacyjnej, bo jest brutalna, bo jest szczera, bo jest naprawdę odważnym wyznaniem Tylera Hamiltona.

"Wyścig tajemnic" jest w pewnym sensie spowiedzią Hamiltona. Do współpracy zaprosił Coyle'a, który postawił zasady, opierające się na braku tematów tabu i bezwzględnej szczerości. Tak rozpoczęło się tworzenie książki, trwające niecałe 2 lata. Przez ten czas więzi między autorami zacieśniły się do przyjacielskich, co prawdopodobnie przyczyniło się do jeszcze bardziej szczerych wyznań.

Tyler Hamilton opisuje swoją drogę do sławy, od samych początków udziału w mniejszych wyścigach kolarskich. Przedstawia wrażenie, jakie wywarł na nim Lance Armstrong, wspólna rywalizacja w drużynie Postalu i pierwsze sięgnięcie po nielegalne substancje. Można zapytać, dlaczego sięgnął po EPO, transfuzję i inne. Hamilton ujawnia brutalną prawdę: takie były wymogi bycia kimś w tym sporcie. Kluby wspomagały sportowców w tym procederze, podsuwały rozwiązania, zapewniały najlepszych lekarzy, którzy mieli czuwać nad tym, aby poziom hematokrytu nie przekroczył liczby 50 i nie spowodował dyskwalifikacji zawodnika. Wszystko było jedną wielką mistyfikacją. 

Widzisz kolarza, który wygrał, który dostaje medal lub puchar. Widzisz jego szczęście, dumę z tego, że stoi na podium. A co myśli naprawdę? A co jeśli obawia się, że zaraz dopadną go "testerzy", że będzie pierwszym w kolejności do zbadania, czy w organizmie są jakieś nielegalne substancje? A co jeśli rzeczywiście wygrał wyścig, bo był na dopingu? Tyler Hamilton zadaje nam wszystkim bardzo proste pytanie: "a co Ty byś zrobił na moim miejscu?".

"Wyścig tajemnic" to pozycja naprawdę godna polecenia, nie tylko dla zagorzałych fanów kolarstwa. Każdy z nas słyszał o głośnej aferze związanej z Armstrongiem, warto przeczytać teraz o motywach postępowania tego i innych kolarzy, dlaczego tak trudno było przyznać się do stosowania dopingu. Dla Hamiltona najtrudniejsze było wyjawienie prawdy rodzicom, których oszukiwał od samego początku, którym wmawiał, że gdy tylko otrzyma propozycję EPO, natychmiast się wycofa. Autor prowadzi nas również przez trudne realia życia po ujawnieniu, że stosował doping. Najpierw walka o przywrócenie dobrego imienia, brnięcie w kłamstwa, a następnie odsunięcie od sportu i depresja. W przypadku Hamiltona książka była niczym katharsis, zmieniła go i sprawiła, że poczuł się lepiej. Prawda go wyzwoliła.

Ta opinia jest chyba jedną z najbardziej chaotycznych od początków blogowania, ale myśli cały czas kłębią się w mojej głowie, zastanawiam się jak to było możliwe, że ulubieńcy tłumów, osoby cenione i szanowane zbudowały karierę wspomagając się dopingiem. Szokuje, ale z drugiej strony zachwyca jak wielką odwagą wykazał się Tyler Hamilton, który zdecydował się wszystko wyjawić i spowodował, że prawdę poznało znacznie więcej osób. Upadł mit Lance'a Armstronga, skończyła się zmowa milczenia.

Ta książka zasługuje na trafienie do szerszego grona odbiorców. Nawet jeśli nie jesteście zbytnimi pasjonatami kolarstwa, to myślę, że przeczytacie ją z zainteresowaniem. O to, żeby nie było nudno postarali się już obaj autorzy i wyszło im to naprawdę świetnie. 

Moja ocena: 9/10

Książkę przeczytałam i zrecenzowałam dzięki

Fakt ten nie wpływa na moją ocenę