Katarzyna Szelenbaum - Wielki Północny Ocean. Księga II. Kosmos

Tytuł: Wielki Północny Ocean. Księga II. Kosmos
Autor: Katarzyna Szelenbaum
Wydawnictwo: G+J
Liczba stron: 380
Źródło okładki: http://lubimyczytac.pl/

Pamiętacie jak się zachwycałam pierwszą częścią Wielkiego Północnego Oceanu? Jeśli nie, zapraszam do przeczytania mojej opinii. Po 3 długich miesiącach usiadłam do lektury kontynuacji przygód Rina. Powieść zatytułowana jest "Kosmos" i wizualnie jest ładniejsza od swojej poprzedniczki. Czy treść tej części jest również lepsza niż debiut? 

Katarzyna Szelenbaum ustawiła sobie poprzeczkę bardzo wysoko. Jej debiutancka powieść mnie zachwyciła, więc miałam trochę obawy, czy ta świetność będzie kontynuowana, czy wręcz przeciwnie, autorka zgubi pomysł, spłyci bohaterów, zatraci akcję i rewelacyjnie zapowiadająca się seria zakończy się totalną klapą. Niepotrzebnie się martwiłam :)). 

Dla przypomnienia: głównym bohaterem jest Rin, syn grabarza, który po długich tułaczkach i odrzuceniu trafił pod skrzydła tajemniczego porucznika, Dzikiego Kruka. Żołnierz staje się właścicielem Rina, panem jego życia i śmierci. Ustanawia chłopca swoim Mikadejo i główny bohater zaczyna poznawać trudy życia z nieprzewidywalnym i niedostępnym dla nikogo postrachem armii. 

W tej części zarówno Kruk, jak i Rinoard przeżywają dużą zmianę. Autorka bliżej przedstawia nam postać porucznika, pokazuje jego złożoną i zmienną naturę. Raz jest okrutnym, bezwzględnym żołnierzem, za chwilę korzy się przed zwierzchnikami lub jest nadzwyczaj łaskawy dla swojego Mikadejo. Z kolei Rin przestaje być biednym, zahukanym chłopcem. Odcina się od dawnego życia i ludzi których znał (tutaj mam trochę żalu do niego za kilka jego postaw). Nie zostało z niego niemal nic z dawnego niechcianego i wyśmiewanego syna grabarza. Obecność Kruka mocno zmienia jego charakter, uodparnia na niektóre sytuacje i wydarzenia. 

"Obaj są znienawidzeni przez świat, obaj są wyrzutkami i obaj toną w swej własnej mgle i kosmosie... I chociaż jeden z nich jest diabłem, a drugi po prostu posłuszeństwem, jest coś... coś drobnego i może nawet nieistotnego, ale coś wspólnego..."

O ile Księga I stawiała na analizę zachowań, roli jednostki w społeczeństwie, o tyle "Kosmos" to rozszerzenie akcji i wprowadzenie wielu nowych bohaterów. Autorka uchyla nam delikatnie rąbka tajemnicy Dzikiego Kruka, ale nic nie jest jednoznaczne, więc myślę, że trzeba będzie jeszcze przeczytać pozostałe 3 tomy, co z ogromną chęcią uczynię :). 

Cóż więcej mogę Wam napisać? Z niecierpliwością czekam na Księgę III zatytułowaną "Bóg" :)

Moja ocena: 9,5/10
Powieść przeczytałam i zrecenzowałam dzięki

Fakt ten nie wpływa na moją obiektywność i ocenę

Powieść przeczytałam w ramach wyzwania